Pożegnanie Księdza Krzysztofa Wieczorka
Ze wzruszeniem, ale i z ufnością żegnaliśmy dziś księdza Krzysztofa – dotychczasowego dyrektora naszego ośrodka, który za kilka dni rozpoczyna pracę duszpasterską w parafii św. Barbary w Trzebini-Wodnej Krystynowie. W ramach pożegnania odbyła się dziś uroczysta Msza Święta, w której pacjenci, mieszkańcy i personel ośrodka wspólnie dziękowali za dotychczasowe lata pracy księdza Krzysztofa, tu w zatorskim Domu Caritas. W dzisiejszej mszy wspólnie z nami modlili się ks. Tomasz Stec – nowy dyrektor Caritas Archidiecezji Krakowskiej oraz ks. Rafał Buzała – powołany na stanowisko dyrektora w naszym ośrodku, którego serdecznie przywitaliśmy życząc wszystkiego co najlepsze na ten nowy dla Niego zawodowo – duszpasterski czas.
Przedstawiciele Wspólnoty ośrodka Caritas tymi słowami pożegnali Księdza Krzysztofa:
„Księże Krzysztofie… Trudny to moment, żegnać Cię, żegnać się z Tobą. Wzruszenie ściska serce, ale jest też ufność, że Najwyższy wie co robi – darując Cię teraz innym.
W perspektywie Bożych Planów na Twojej Drodze życiowej, duszpasterskiej miał się znaleźć Zator – Dom Caritas, w którym wielu z nas znalazło się nie bez przyczyny, nie bez powodu. Jak to czasem mawialiśmy przy różnych okazjach – zostaliśmy sobie tu dani i zadani – zadani ze swym potencjałem, ograniczeniami, pomysłami, sercem.
Księże Krzysztofie – czas Twojej obecności, Twojego autentycznego zaangażowania w sprawy tego Domu, serce które nam podarowałeś pozostaną niezapomniane. To nie slogan, to fakt.
Czas Twojej służby, pracy, wysiłku tu w Domu Caritas zaowocował przede wszystkim poprawą jakości życia dla Tych, którzy zostali nam tu powierzeni. Dzięki Twoim wysiłkom doświadczyliśmy wielu pozytywnych zmian – zmian w wymiarze architektonicznym, organizacyjnym, ale i w wymiarze osobistym, ludzkim.
To co ważne rodziło się często w trudzie, w emocjach – ale było po Coś.
Wspominamy dziś rozmowy z Tobą w ramach różnych spotkań, wzajemne ścieranie się, dyskusje o tym co istotne, co trudne. Dzięki nim pogłębiło się w wielu z nas myślenie o tym co w życiu ważne, rozwinęło się bardziej rozumienie funkcjonowania człowieka chorego, poranionego, a także perspektywa patrzenia na siebie samych.
Twoje rozliczne próby pokazania nam, co to znaczy wcielać naukę Chrystusa w życie w wielu przestrzeniach funkcjonowania tego Domu – zaowocowały.
Ufamy, że miało się zadziać tyle ile się zadziało.
Za Twój trud, wysiłek, obecność, refleksje, serce – z serca Ci dziś dziękujemy!!!
Kierując się Twoimi słowami, życzymy Ci dalszej ufności w moc Miłosiernego. Tobie i sobie życzymy, abyśmy się nie obawiali tego co ma przyjść, tego co nowe.
Księże Krzysztofie – z nadzieją spoglądaj w przyszłość i niech zawsze towarzyszy Ci świadomość, że Wszystko co najlepsze ciągle jeszcze przed Tobą.
Gdziekolwiek będziesz – będziemy o Tobie pamiętać – bo w to, że Ty będziesz o nas pamiętał – to nie wątpimy!
Z modlitwą Wspólnota Domu Caritas w Zatorze”
Kasia Wiśniewska
